کانی های سیلیکاته:

در مورد سیلیکاتها بیشتر ساختمان آنها و نحوه اتصال و استقرار تتراهدرها که بنیان اصلی آنها را تشکیل می دهد مبنای تقسیم بندی آنها قرار گرفته است.

ساختمان تتراهدرها بدین گونه است که درمرکز آن سیلیسیم قرار گرفته و چهار گوشه آن به وسیلهاکسیژن اشغال شده است. یون اکسیژن که دارای دو ظرفیت می باشد یک ظرفیت آن به وسیله سیلیسیم و ظرفیت دیگر آن که آزاد است معمولا به وسیله یونهای فلزی احاطه می شود.چهار وجهی های بکار رفته در ساختمان سیلیکاتها ممکن است منفرد و جدا باشند و یا به طریق های مختلف به یکدیگر متصل گردند. بر مبنای نوع استقرار و اتصال چهار وجهی ها به یکدیگر، سیلیکاتها را به دسته های زیر تقسیم می نمایند:

1- نزو سیلیکات ها:

در این دسته از سیلیکات ها تتراهدرهای چهاروجهی بصورت منفرد و مستقل می باشند و از چهار وجهی های دیگر به وسیله یون های فلزی جدا می شوند.فرمول عمومی می باشد.کانی های الیوین از این دسته محسوب می شوند.

2- سوروسیلیکات ها:

در این دسته از سیلیکات ها چهار وجهی ها با بنیان دو به دو به یکدیگر متصل شده اند. سوروسیلیکات ها شش ظرفیت آزاد دارند که به وسیله یونهای فلزی گرفته می شود. کانی های گروملیلیت که از کانی های وابسته به فلدسپاتوئیدها می باشند از این دسته هستند.

3- سیکلوسیلیکات ها:

در سیلیکات های حلقوی تتراهدرهای آنها به وسیله دو گوشه به یکدیگر متصل شده اند و چهار وجهی ها زنجیره های بسته ای بین خود تشکیل داده اند که به صورت حلقه مانند است. تعداد چهاروجهی های یک حلقه ممکن است 3 یا 4 و یا 6 باشد و هیچوقت۵ نیست چون تقارن مربوط به درجه پنج ندارد.از کانی های این دسته می توان بنیتوئیت، بریل و تورمالین را نام برد.

4- اینو سیلیکات ها:

در اینو سیلیکات ها تترا هدرها یا چهار وجهی های آنها به صورت زنجیر باز یا روبان مانند پشت سر هم واقع شده اند که هر چهار وجهی بوسیله دو گوشه با تتراهدرهای ماقبل و ما بعد خود مربوط می گردد.از نظر ماکزوسکوپی اینو یسلیکات ها ساختمان سوزنی، منشوری، رشته و غیره...  دارند.

اینو سیلیکات ها به دو دسته تقسیم می شوند:

الف- اینو سیلیکات هایی که چهاروجهی های آنها بصورت زنجیره ساده به دنبال هم قرار دارند مانندپیروکسن 

ب- اینوسیلیکات هایی که زنجیره مضاعف دارند یعنی چهار وجهی های آنها بصورت زنجیره مضاعفپشت سرهم واقع شده است و در آنها دو رشته چهار وجهی با پلهای اکسیژن به یکدیگر متصل شده اند. کانی های این گروه، در نمونه های ماکروسکوپی ، بعضی موارد بصورت رشته های طویل دیده می شود. مانند کانی ترمولیت.

5- فیلو سیلیکات ها یا سیلیکات های ورقه ای :

 در فیلو سیلیکات ها چهار وجهی های تشکیل دهنده آنها بصورت ورقه هایی در یک سطح قرار دارند.هر چهار وجهی به وسیله سه گوشه به چهار وجهی مجاور خود

متصل شده است.به این ترتیب لایه های چهار وجهی بصورت شش گوش طوری پهلوی هم قرار گرفته اند که نوک تیز آنها در یک امتداد است.سطح لایه ها از قاعده های مثلثی، که از نظر الکتریکی خنثی است تشکیل می شود و به همین جهت آنها را سیلیکات های ورقه ای یا فیلو سیلیکات ها می نامند. کانی های عمده آن:تالک، میکا، سرپانتین و کانی های گروه آرژیل می باشند.

6- تکتو سیلیکات ها: 

در تکتو سیلیکات ها چهار وجهی های (SiO4) بوسیله هر چهار گوش با چهار وجهی مجاور خود متصل شده است. در نتیجه ساختمان سه بعدی دارند. بعضی تترا هدرها در سه امتداد فضایی به یکدیگر متصل می باشند. بنابراین هر اتم اکسیژن به دو چهار وجهی مجاور تعلق دارد. کانی های مهم این گروه عبارت است از: سیلیس،  فلدسپات ها، فلدسپاتوئید ها ، ‌زئولیت ها، اسکاپولیت ها و...